Poeziya
- Ana Səhifə
- Poeziya
Körpə ananın südünü əmdi, yuxusunu yedi.
Elçin babasını görməyə tələsirdi.
Arılar, kəpənəklər, çəyirtkələr, saysız-hesabsız böcəklər ruhoxşayıcı, məstedici rəng...
Axardın...
Gözlərini daha çox sevəcəyəm. Daha çox! Niyəsini soruşma, heç olmasa sən soruşma niyə...
Düşüncəli, kədərli, nigaran baxışları çinara dikiləndə köz kimi oldu onun qəlbi. ...
Qızılbalıq tora düşmüşdü.
Dünyada bir qadın yaşayır. Cavan, gözəl...
– Ver bura, ver!
Keçən dərsi danışmaq istəyənlər əl qaldırmışdılar.
Qara günün gücünə bax, gücünə!..
Bir pilləkənə açılardı qapılarımız. Bir pilləkənə...